Mensen zijn wonderlijke wezens. Ze hebben eigenschappen die hen onderscheiden van de andere dieren, zoals het denken in plannen, beleid en strategie. Eerst nadenken wat je wilt en dan doen. In de ict is het al niet anders, er worden volop plannen gemaakt om producten te ontwikkelen, werk te organiseren en beleid uit te dragen. In die plannen gaat het om de wat, wanneer, hoe en waarmee. En bij die ‘waarmee’ schieten we in Nederland vaak door naar het zakelijke en vergeten we dat we met mensen te maken hebben. Dat werkt niet en kan ook anders. Behandel medewerkers niet als resources maar als professionals, investeer in ze en je zult zien dat plannen beter gerealiseerd worden.
In plannen heeft men het vaak over resources. Er zijn zoveel systemen en netwerken nodig, en ontwikkelaars, testers en teamleiders. Nu is er niets mis mee om op die manier in kaart te brengen wat nodig is, maar als die zelfde manier van denken doorgetrokken wordt naar de uitvoering dan ontstaan vaak problemen. Een mens is geen machine. De ene tester is de andere niet en mensen laten zich ook niet altijd in een functie hokjes onderbrengen. De skills van de medewerkers gaan vaak verder als één functie, sommige mensen hebben skills die in een project heel bruikbaar zijn, ook al passen ze niet direct bij een bepaalde functie. En, als je het goed aanpakt is het geheel (het team) meer dan de som der delen (de medewerkers).
Een andere manier van denken is nodig, van resources naar professionals, en dat begint al in het beleid. Als je medewerkers wilt beschouwen als professionals, ga er dan professioneel mee om. Begrijp wat hen drijft, hou ze betrokken bij de missie van het bedrijf. Geef ze de ruimte om zich te ontwikkelen, te leren van fouten en te groeien. We stellen vaak hoge eisen aan onze professionals, maar vervolgens vergeten we om ervoor te zorgen dat ze eraan kunnen voldoen, voldoende kennis en ervaring kunnen en mogen opbouwen. Terwijl er zoveel manieren zijn om dit voor elkaar te krijgen en veel daarvan kosten helemaal niet zoveel.
Simpele dingen zoals projectevaluaties (in Agile-retrospectives genoemd), root cause analysis en communities of practices zorgen ervoor dat je professionals continu leren van elkaar en steeds beter worden in hun professie. Er bestaan allerlei vaknetwerken waarin professionals kennis en ervaringen kunnen delen, deelname kost vaak weinig tot niets, en je krijgt er hoop voor terug. Workshops en conferenties stimuleren professionals en zorgen voor verdieping van kennis. Een bijkomend voordeel van dit continue leren is dat mensen meer met elkaar gaan communiceren en zoals we allemaal weten, kan tijdige communicatie een hoop ellende voorkomen. Ik stel voor dat we de term ‘resource’s niet meer gebruiken, maar het voortaan over professionals hebben, en ze ook zo behandelen.
Doorvertaald naar beleid betekent dit dat er voldoende mogelijkheden moeten zijn in het beleid voor de professionals om zich te ontwikkelen, uiteraard gericht op en aansluitend bij de doelen van de organisatie. Zorg ervoor dat zowel binnen het bedrijf als erbuiten de professionals in contact komen, kennis en ervaring uitwisselen en leren van anderen. Laat zien dat je dit belangrijk vindt, enerzijds door het goede voorbeeld te geven en anderzijds door het te belonen. Dus managers, wordt zelf ook lid van een netwerk, geef eens een presentatie en praat met vakgenoten. Zet de professional die in eigen tijd aan een netwerk deelneemt eens in het zonnetje en geef hem de kans om zijn kennis er ervaringen in het bedrijf te delen. Een compliment kost niets en levert zoveel op. In een crisis zijn bezuinigingen noodzakelijk, het gaat om overleven. Maar bezuinigen om de mogelijkheden voor professionals om zich te ontwikkelen geeft een verkeerd signaal en is op zowel korte als langere termijn ineffectief. De bedrijven die nu investeren in hun professionals komen sterker door en uit de crisis. Doen dus!
Opmerking: Dit artikel is eerder gepubliceerd in Computable, 15 oktober 2010.
